ΝΕΑ

"Σπουδή πάνω στην απώλεια..". O  Αλέξανδρος Στεργιόπουλος γράφει για τις  “Τρεις Αδερφές” στο  toperiodiko.gr.

«Ευφρόσυνη παράσταση με άξια διανομή» . Η Στέλλα Χαραμή είδε τους «ΤρειςΕυτυχισμένους» σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά.

 "Δεν είναι αυτό που νομίζετε" της Λουίζας Αρκουμανέα στη LIFO

"Μια παράσταση που μπορεί να προτείνει κανείς χωρίς ενδοιασμούς, γιατί το κοινό θα περάσει καλά". Η Όλγα Σελλά γράφει για τους "Τρειςευτυχισμένους" στο monopoli.gr.

"Σε αυτή την παρασταση έπιασα τον εαυτό μου να θέλει να μπει στη δράση, να αλλάξει την πορεία των πραγμάτων, να επέμβει, να πω δυό λόγια άλλοτε στην Ολγα και άλλες φορές στο αυτί της Μαρίας και της Ειρήνης. Αυτο για μένα συνιστά καλό θέατρο."

"Η Μιράντα είναι ένα κελί, ένα φίμωτρο, μια αλυσίδα. Μιλά για ανθρώπους εγκλωβισμένους και καταδικασμένους να ζουν την κάθε μέρα τους. Μιλά για σχέσεις στοργής κι αλληλεξάρτησης. Μιλά για φόβο, υπερπροσπάθεια και θέληση για ζωή.

"Τα εύσημα στον Δημήτρη Τάρλοου καθώς φαίνεται να έχει φτάσει στην πλήρη ωριμότητα. [...] Αποδεικνύει γιατί τα έργα του Ρώσου δραματουργού είναι αυτό που λέμε συναρπαστικά."

Δεν γίνονται εύκολα ούτε συχνά τέτοιες παραστάσεις. Δεκαπέντε ηθοποιοί, με κορυφαία την Ιωάννα Παππά, παίζουν με οδηγό τη ζωτική ορμή της προσωπικότητάς τους.

" Οι «Τρεις Αδερφές» θα μας πουν στο τέλος "Μόνο να μάθουμε γιατί υποφέρουμε. Μόνο αυτό" και εμείς από την πλατεία θα κουνάμε το κεφάλι και θα τις χειροκροτάτε με βουρκωμένα μάτια. "

"Ο Δημήτρης Τάρλοου προσέγγισε τη διαρκή επικαιρότητα αυτού του έργου, μ' αυτά τα μικρά αλλά πανέξυπνα ευρήματα. Και μέσα από αυτά υπογράμμισε τη διαχρονία της προσδοκίας, των ονείρων και της ματαίωσης που όλοι οι άνθρωποι νιώθουν, όλες τις εποχές, σε όλες τις χώρες, είτε έχουν γύρω τους σημύδες, είτε καραγάτσια και φτελιές."