"Σε αυτήν την εξαιρετική παράσταση εξ άλλου, συντελείται η βασικότερη ίσως συνθήκη της Τέχνης. Ο καθένας βρίσκει μια άκρη να πιαστεί, ένα υπόστεγο να καθήσει από κάτω. Αυτό «διάβασα» στα αποσβολωμένα πρόσωπα των θεατών όταν έπεσε η αυλαία. Σαν ο καθένας να είχε ανασύρει από μία αποστροφή του λόγου, από μια χειρονομία, από ένα βλέμμα των ηθοποιών ένα δικό του θέμα, μια δική του πραγμάτωση, ένα δικό του απωθημένο…"
Γράφει για την "Μεγάλη Χίμαιρα" η Πέπη Ραγκούση στα Νέα στις 9/3/15.
