Επειτα από δύο χρόνια ταλαιπωρίας και εξάντλησης, ο θεατρικός κόσμος επιστρέφει με όλες του τις δυνάμεις στη μετά COVID εποχή, παρότι ο κορωνοϊός δεν εξαφανίστηκε, κρούσματα συνεχίζουν να καταγράφονται καθημερινά. Το θεατρικό καλοκαίρι ξεκίνησε, και όλοι, μα όλοι, δηλώνουν παρών σε φεστιβάλ και όπου μπορούν να στηθούν θεάματα, με πολλές παραστάσεις και περιοδείες σε κάθε σταθμό.
Ούτε η υπερπροσφορά παραστάσεων του χειμώνα και της άνοιξης, τα δάνεια, τα χρέη, δεν ανέκοψαν τη θεατρική ορμή. Οι θίασοι σκόνταψαν, ξανασηκώθηκαν και διεκδικούν θεατές. Το κοινό κάθε ηλικίας με τη σειρά του έχει αναθαρρήσει. Αλλωστε, τους περασμένους μήνες αυτοί που στήριξαν το θέατρο ήταν κυρίως οι νέοι.
Στο ρευστό τοπίο που διαρκώς μεταβαλλόταν από τα κρούσματα που «χτυπούσαν» συντελεστές και παραστάσεις, οι τολμηροί δικαιώθηκαν. Οσοι επέμεναν, έπαιξαν οργανωμένα αλλά και οι πιο μικροί που δήλωσαν την παρουσία τους έστω με λίγες παραστάσεις για να μη χάσουν την επιχορήγηση, όσοι πρότειναν πιο ερευνητικές εργασίες, αλλά και εκείνοι που μίλησαν για τις έμφυλες σχέσεις και την έμφυλη βία. Το κοινό είχε ανάγκη την κωμωδία όπως τους «Παίχτες» του Γκόγκολ που σκηνοθέτησε ο Γιώργος Κουτλής, την πολιτική φάρσα του Ντάριο Φο «Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού» από τον Γιάννη Κακλέα με τον Πάνο Βλάχο, τον «Κοτζάμπαση του Καστρόπυργου» του Μ. Καραγάτση σε διασκευή Θ. Τριαρίδη από τον Δημήτρη Τάρλοου, αλλά και την καλοδουλεμένη πρόταση του Στάθη Λιβαθινού «Συμφορά από το πολύ μυαλό» του Γκριμπογέντοφ.
Εχει ενδιαφέρον ότι σε αυτούς τους δύσκολους, μεταβατικούς μήνες είχαμε και πολλά νέα ελληνικά έργα, ανάμεσά τους: «Επαρχία» του Μιχάλη Βιρβιδάκη, «Θέλω να σου κρατάω το χέρι» του Τάσου Ιορδανίδη, «Κόκκαλο» των Ιόλης Ανδρεάδη και Αρη Ασπρούλη, «Ναυαγοί» της Ηρώς Μπέζου, «Μικροί πυροβολισμοί μέσα στη νύχτα» του Γιάννη Καλαβριανού, το «Μοτέλ» του Βασίλη Μαυρογεωργίου εμπνευσμένο από ιστορίες γυναικών που δολοφονήθηκαν στην καραντίνα, το συγκινητικό «Σφαγείο του έρωτα» βασισμένο στη μελέτη «Αίμα της αγάπης» του Παντελή Μπουκάλα, σε σκηνοθεσία Θοδωρή Γκόνη. Αλλά και πολύ νέο αίμα στη γραφή, όπως το «Νυχιάνγκ» της 20χρονης Ευαγγελίας Γατσωτή που προέκυψαν από τη Σχολή Πυροδότησης Θεατρικής Γραφής του θεάτρου «Πορεία». Καιρός τώρα να «μιλήσει» και το θεατρικό καλοκαίρι.
Γιώτα Συκκά, Καθημερινή, 15.6.2022
