Βασική αδυναμία, εύκολα εμφανής στο ελληνικό θεατρικό τοπίο, είναι η έλλειψη νέων θεατρικών κειμένων με χαρακτηριστικό αποτύπωμα. Ένα προβληματικό δίπολο που πηγάζει τόσο από την άγνοια, αδυναμία ή άρνηση πολλών σκηνοθετών να ανακαλύψουν έργα ξένων και Ελλήνων δημιουργών όσο και από τη στείρα ελληνική παραγωγή ή την αδυναμία των νέων συγγραφέων να επικοινωνήσουν με τον θεατρικό κόσμο.
Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, μόνο με ενθουσιασμό μπορεί να υποδεχθεί κάποιος έργα νέων δημιουργών που παρουσιάζει το Θέατρο Πορεία ως αποτέλεσμα της Σχολής Πυροδότησης Θεατρικής γραφής -με δασκάλους τους έμπειρους συγγραφείς: Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη και Θανάση Τριαρίδη. Από τις ζυμώσεις του εργαστηρίου προέκυψαν το «Νυχιάνγκ» της Ευαγγελίας Γατσώτη και το «Labor»της Ανθής Τσιρούκη που παρουσιάζονται αυτή την περίοδο στο θέατρο της οδού Τρικόρφων.
Είχα την τύχη να απολαύσω το πρώτο κείμενο υπό την επιμελημένη σκηνοθεσία του Δημήτρη Τάρλοου. Η Ευαγγελία Γατσώτη, σε ηλικία μόλις 18 ετών (!), έγραψε ένα έργο με συγγραφικές αρετές που θα ζήλευαν και οι σπουδαιότεροι ομότεχνοί της.
Μια μαύρη κωμωδία με στοιχεία θρίλερ, διαλόγους γεμάτους από στιγμές σαρκασμού και αυτοσαρκασμού που ξορκίζουν το μελόδραμα και πολλές εμπνευσμένες εναλλαγές ατμόσφαιρας. Ξεκινώντας από μια ρεαλιστική βάση, η Γατσώτη καταλήγει δραματουργικά σε μια «σύγχρονη» τραγωδία που καθηλώνει τον θεατή και ανοίγει την πόρτα σε πολυπλοκότητα αντιδράσεων από το κοινού.
Στο έργο με τον εμβληματικό τίτλο «Νυχιάνγκ», πρωταγωνιστούν δύο γυναικείοι χαρακτήρες: η Αργυρώ και η Κάλλια. Η πρώτη επισκέπτεται το σπίτι της δεύτερης για να της κάνει μανικιούρ. Η διαδικασία της περιποίησης, που μοιάζει με τελετουργία, διακόπτεται από έναν επίμονο ήχο κλήσης στο κινητό της Κάλλιας. Η Αργυρώ, έχοντας μια ξεχωριστή σχέση με την πελάτισσά της, δεδομένου πως τις δένουν πολλά από το παρελθόν όπως προκύπτει όσο περνάει η ώρα, απαιτεί να μάθει τι συμβαίνει. Η μια ανατροπή θα φέρει την άλλη και στο τέλος τίποτα δεν θα μοιάζει με μια συνάντηση που έγινε για μια περιποίηση άκρων. Εξομολογήσεις και συνταρακτικές αποκαλύψεις θα έρθουν στο φως.
Η σκηνοθεσία του Δημήτρη Τάρλοου ανέδειξε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη δυναμική του κειμένου, φωτίζοντας όλες του τις αποχρώσεις. Επιπλέον, με την ηχητική εγκατάσταση της Κατερίνας Πολέμη, δημιουργείται η εμπειρία ενός απόκοσμου μη τόπου και ενός απροσδιόριστου χωροχρόνου. Σε αυτό συμβάλλει και το γεωμετρικό σκηνικό της Θάλειας Μέλισσα που μπορεί να χαρτογραφηθεί μέσα σε τρία χωρικά στοιχεία που αναδεικνύονται μοναδικά και από τους φωτισμούς του Αλέκου Αναστασίου.
Εμπνευσμένα και τα κοστούμια του Αλέξανδρου Γαρνάβου που«κλείνουν το μάτι» στον τίτλο του έργου, εμπλουτίζοντας το αισθητικό κομμάτι της παράστασης. Παράλληλα, οι αναφορές στη γκέισα και σ’ ό,τι αυτή εκπροσωπεί, λειτουργούν σαν μια αλληγορία που αναπτύσσει τη φαντασία του θεατή και σε άλλα πεδία.
Μεγάλη επιτυχία του καλλιτεχνικού διευθυντή του θεάτρου Πορεία είναι η επιλογή των δύο πρωταγωνιστριών.
H Αλεξία Καλτσίκη αποκαλύπτει για πολλοστή φορά την τεχνική της δεινότητα, είναι εξαίσια στις κωμικές σκηνές και φέρει μοναδικά τη λαϊκή καταγωγή της ηρωίδας της σε κάθε της κίνηση αλλά και με την εκφορά του λόγου της.
Η Θάλεια Σταματέλου αναδεικνύει την αεικίνητη, νευρωτική αλλά παράλληλα γοητευτική Κάλλια με τον καλύτερο τρόπο.
Οι δυο τους έχουν δημιουργήσει μια ζηλευτή θεατρική χημεία, που ανθίζει ακόμα και στις σιωπές αλλά και τις παύσεις τους.
Οι σκηνές μεταξύ των δύο ηθοποιών εξασφαλίζουν ατόφια θεατρική χαρά στον θεατή.
Αρωγός στη σκηνική παρουσία των δύο ηθοποιών είναι και η καλοδουλεμένη κίνηση της Κορίνας Κόκκαλη.
Συνοψίζοντας, το πρώτο ανέβασμα του «Νυχιάνγκ» αξίζει την προσοχή μας και διαθέτει όλα τα εχέγγυα για να παρουσιαστεί και σε σκηνές του εξωτερικού.
Γιώτα Δημητριάδη, Texnes Plus, 26.05.2022
Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση: Νυχιάνγκ
