«Κάλλια: Οι ρωγμές δεν είναι πάντα εμφανείς
Αργυρώ: Καλά, σήμερα έχεις δώσει ρέστα με τα κουότς»

(από το «Νυχιάγκ» της Ευαγγελίας Γατσωτή)

Ηρθε με δύναμη από τη Νάξο και μόλις στα 21 της χρόνια υπογράφει ένα «ατόφιο διαμάντι που αφορά τον πυρήνα της ύπαρξης», όπως αναφέρει για το έργο «Νυχιάγκ» ο σκηνοθέτης του Δημήτρης Τάρλοου. Η Αθήνα ήταν για αυτήν η «Μόσχα» της, για να παραπέμψει στον Τσέχοφ. Και μπορεί στο «Τάβλι» του Κεχαΐδη να αποκαλύπτονταν τη δεκαετία του ΄70 όψεις της νεοελληνικής ψυχοσύνθεσης, αντρών τότε, αλλά πού να δείτε τι αναδύεται για την κοινωνία και τις σχέσεις μας από την ιεροτελεστία του μανικιούρ.

Αλλωστε η Ευαγγελία Γατσωτή ήθελε να μιλήσει «για όλη αυτή την αθέατη βία που βιώνουμε ως γυναίκες και θηλυκότητες» και μάλιστα ως υπόσχεση στη γενιά της «να ακουστεί επιτέλους η γλώσσα μας». Νέα της εποχής της, με αγάπη για την κορεατική ποπ μουσική και κουζίνα (μπάο μπαν), όπως ήδη δηλώνει από τον τίτλο του έργου της «Νυχιάγκ» (σ.σ. από το «νυχιά» που μπορεί να εκληφθεί και ως τραύμα αλλά και «χιανγκ» που στα κορεατικά σημαίνει «μεγάλος αδελφός»), η Γατσωτή κατάφερε να μιλήσει για πολλά περισσότερα: το stalking-την ερωτική καταδίωξη γυναικών από άντρες, τη γονεϊκή καταπίεση και την απαγορευμένη σχέση μεταξύ αδελφιών. Ολα αυτά σε μια «σκοτεινή», αντισυμβατική κωμωδία.

● Θα μας συστηθείτε;

Είμαι στο τρίτο έτος στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών. Τελείωσα το Γενικό Λύκειο στη Νάξο όπου μεγάλωσα. Ηθελα πάρα πολύ να έρθω στην Αθήνα να σπουδάσω. Η Αθήνα ήταν στόχος από μόνη της, για πολλά χρόνια. Ηταν η «Μόσχα» μου -τσεχοφικό προσδιοριστικό αυτό- γιατί είχα αυτή τη μεγάλη ανάγκη να είμαι κοντά στον παλμό των γεγονότων. Μέχρι τότε φαντασιωνόμουν πράγματα και χαίρομαι πολύ που είμαι εδώ.

● Από πού πηγάζει η σχέση σας με το θέατρο;

Από ένα μάθημα θεατρικής αγωγής στο Δημοτικό. Σε ένα Δημοτικό σχολείο της επαρχίας, όταν εγώ ήμουν τετάρτη Δημοτικού, ήρθε μια θεατρολόγος κι εκεί ήρθα σε επαφή με το θεατρικό παιχνίδι και αντιλήφθηκα τι συνέβαινε. Μέχρι τότε πίστευα ότι η τηλεόραση και το θέατρο συμβαίνουν κάπως μαγικά και δεν υπάρχει τρόπος να διεισδύσεις. Αλλά τότε κατάλαβα ότι μπορείς να είσαι κι εσύ δημιουργός.

Ηταν πολύ καθοριστική εμπειρία για μένα καθώς δεν είχα άλλα ερεθίσματα. Μπορεί να βλέπαμε κάποιες παραστάσεις από περιοδεύοντες θιάσους συνήθως κακής ποιότητας, ενώ και οι γονείς μου δεν έχουν ιδιαίτερα καλλιτεχνικά ενδιαφέροντα. Αυτό ήταν για μένα η αφύπνιση, το βασικό ερέθισμα που με ενεργοποίησε. Θεωρώ σημαντική την ύπαρξη καλλιτεχνικών μαθημάτων στα σχολεία γιατί αν δεν είχα έρθει σε επαφή ώστε να βρω αυτό που ζητούσα, θα είχα μπροστά μου άλλα τόσα χρόνια καταπίεσης κάνοντας άλλα πράγματα...

● Πώς προέκυψε το «Νυχιάγκ»;

Γράφτηκε στο πλαίσιο της «Σχολής Πυροδότησης» του θεάτρου Πορεία - που παρακολουθούσα παράλληλα με το Πανεπιστήμιο, υπό την καθοδήγηση ενός εξαιρετικού δασκάλου και συγγραφέα, του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη. Μου είχε δώσει ως πυροδοτικό άξονα την «εξιλέωση». Από την άλλη αυτή ήταν και η εμπειρία μιας φίλης φίλων η οποία καταδιωκόταν ασφυκτικά από έναν άντρα. Βίωνε δηλαδή ό,τι σήμερα ορίζεται ως stalking και από το 2018 και μετά αποτελεί ποινικό αδίκημα - γιατί έχω κι ένα ενδιαφέρον για τη δικαστική ψυχολογία.

Ηθελα πολύ να μιλήσω για το stalking και για το πόσο κανονικοποιημένο και ρομαντικοποιημένο είναι το αφήγημα μιας γυναίκας που καταδιώκεται από έναν άντρα. Ηθελα όμως να το παρουσιάσω εφιαλτικά, όπως είναι στις περισσότερες περιπτώσεις. Με ενδιέφερε ακόμη το φαινόμενο που περιέγραψε η Barbara Gonyo ως «Genetic sexual attraction», η ερωτική-σεξουαλική έλξη που ανέφεραν ότι βίωσαν άνθρωποι οι οποίοι είχαν υιοθετηθεί, όταν συνάντησαν για πρώτη φορά τους στενούς εξ αίματος συγγενείς τους. Και τέλος, βασίστηκα και στην ιδιαίτερη σχέση της αισθητικού με την πελάτισσά της...

● Πώς καταφέρνετε να παρουσιάζετε το θέμα σας με αναπάντεχο τρόπο και χιούμορ;

Οι περισσότερες καταστάσεις είναι κωμικοτραγικές: δεν μπορεί να είναι κάτι απόλυτα θλιβερό, υπάρχει πάντα και η κωμική πλευρά. Ηθελα και στην πιο δραματική στιγμή, εκεί που κορυφώνεται η αγωνία, να υπάρχει μια κωμική ανάσα, επειδή έτσι είναι και η ζωή: έχει ένα κωμικό περίβλημα και ένα δραματικό περιεχόμενο...

● Συμβάλλει όμως σε αυτό το αποτέλεσμα και το παιχνίδι με μια ρέουσα διάλεκτο γεμάτη νεολογισμούς, έτσι;

Με απασχολεί το κομμάτι της γλώσσας. Το είχαμε συζητήσει με συνομήλικούς μου και είχαμε καταλήξει ότι αποτελεί βαθύ μας αίτημα να ακούγεται στο θέατρο και η γλώσσα που μιλάμε εμείς. Οι λέξεις «ψήνεσαι», «γουστάρω», «φλιπάρω», «χαϊπάρω», «κριντζάρω»...

● «Κριντζάρω»;

Εχει τον χαρακτήρα τού εκνευρίζομαι και αηδιάζω ταυτόχρονα. Ισως έχει μια αντιστοιχία με το ρήμα «αντεροδιαλίζομαι» από την κυκλαδίτικη ντοπιολαλιά...

● Το έργο σας μου έφερε στον νου το θεατρικό ζευγάρι συγγραφέων Κεχαΐδη-Χαβιαρά...

Εκτιμώ το λεκτικό τους χιούμορ που μπορεί να σταθεί ανεξαρτήτως επικαιρότητας καθώς έπιαναν διαχρονικές καταστάσεις μέσα από την κωμωδία τους... Ο δικός μου πάντως είναι ένας εντελώς γυναικείος κόσμος και βαθιά αληθινός... Με ενδιαφέρουν οι γονεϊκές σχέσεις πάρα πολύ αλλά κυρίως η εμπειρία τού να είσαι γυναίκα. Βλέπω έντονα όλη αυτή την αθέατη βία που βιώνουμε ως γυναίκες και θηλυκότητες, τους εξαναγκασμούς, την καταπίεση και την υποτίμηση και όλο αυτό με πληγώνει πάρα πολύ.

Ωρες ώρες σκέφτομαι το τσάλεντζ να εξερευνήσω ως γυναίκα τον αντρικό κόσμο, να γράψω για τον κόσμο μιας οικοδομής, μιας αστυνομικής κλούβας, αλλά λέω μήπως πρόκειται για συγγραφική ματαιοδοξία. Για μας τις γυναίκες ποιος θα μιλήσει; Είναι μεγάλη η αναγκαιότητα να μιλήσουμε για την έμφυλη βία που βιώνουμε. Αυτό είναι το κυρίαρχο θέμα της ζωής μου...

● Πώς στέκεστε απέναντι στην επιτυχία του πρώτου σας έργου;

Με καθησύχασε πάρα πολύ το ότι ο σκηνοθέτης, οι συντελεστές και το κοινό είδαν κάτι ενδιαφέρον σε αυτό που γράφω, καθώς δεν είχα ιδιαίτερη στήριξη από το οικογενειακό μου περιβάλλον, ούτε αποδοχή για την καλλιτεχνική μου τάση.

Με γέμισε ελπίδα, αισιοδοξία και μου έδωσε το κουράγιο να συνεχίσω να το κάνω. Από την άλλη μεριά είναι και ευθύνη το να σκέφτεσαι τι θα ακολουθήσει...

Ιωάννα Σωτήρχου, efsyn, 17.5.2022

Περισσότερα για την παράσταση και αγορά εισιτηρίων: Νυχιάνγκ