Εάν υπήρχε θεσμός στην τηλεόραση βραβείων ερμηνείας ηθοποιών στα σίριαλ- φέτος, ειδικά, που πλημμυρίζουν τις οθόνες μας κατά κόρον- αδιαμφισβήτητα και αναντίρρητα βραβείο ανδρικού ρόλου θα απένειμαν στον χαρισματικό και ταλαντούχο, Χρήστο Μαλάκη, για το ρόλο του διεφθαρμένου αστυνομικού Ντούνια, στη hit σειρά του ΑΝΤ1 ”Άγριες μέλισσες”, σε σκηνοθεσία του Λευτέρη Χαρίτου! Είναι τόσο πειστικός, τόσο αληθινός, έχει γίνει ένα με το ρόλο του που λες και θα βγει από την οθόνη για να συλλάβει και εμάς με την εκδικητική μανία που τον διακατέχει. Αυτό είναι κάτι πολύ δύσκολο για να το επιτύχει κάποιος ηθοποιός στην τηλεόραση, γιατί απαιτείται πολύς χρόνος δουλειάς, τριβής επάνω στο αντικείμενό του, πείρας, εμπειρίας και φυσικά αναφανδόν ταλέντου. Συμβαίνει πιο συχνά στο θέατρο, επειδή εκεί όλη η διαδικασία γίνεται ζωντανά επί σκηνής και αν ο ηθοποιός διαθέτει τα προσόντα και τα εκφραστικά μέσα, μπορεί να εξαλείψει το κενό ανάμεσα στη σκηνή και την πλατεία και να περάσει στο κοινό με μεγάλη άνεση και ευκολία. Αναρωτήθηκα επίσης, πού βρισκόταν όλα αυτά τα χρόνια αυτό το σπουδαίο ταλέντο, ο Χρήστος Μαλάκης, και όταν μου απάντησε ότι έχει 19 χρόνια στο χώρο ενεργού δράσης, έμεινα ενεός και άλαλος. Οι ”Άγριες μέλισσες” χάρις στον άξιο σκηνοθέτη τους τον Λευτέρη Χαρίτο και την ”θαυματουργή” casting director Μιράντα Ρωσταντή έχουν αναδείξει πολλά ταλέντα και έχουν χρίσει πρωταγωνιστές πολλούς ηθοποιούς, εν μία νυκτί. Διαβάζοντας το παλμαρέ του, διαπίστωσα ότι όλες οι επιλογές του στο θέατρο είναι ποιοτικές και άκρως επιλεκτικές και η απορία μου ήταν πως τόσα χρόνια δεν του δόθηκε η ευκαιρία να γίνει γνωστός. ”Φταίω και εγώ, μου είπε κατηγορηματικά, δεν είμαι εύκολος άνθρωπος, έλεγα πολλά ”όχι”, λύνοντας μου την απορία. Ίσως, περίμενε τις ”Άγριες μέλισσες” για να γευτεί τη χαρά της επιτυχίας και της αναγνωρισιμότητας και πάνω από όλα για να μας αποδείξει το ταλέντο του και πόσο ικανός και σπουδαίος ηθοποιός είναι! Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο το γεγονός, ότι συμπρωταγωνιστεί και ανήκει στο ονειρεμένο cast της αριστουργηματικής παράστασης ”Ο Κοτζάμπασης του Καστρόπυργου” του Μ. Καραγάτση που σκηνοθέτησε ο δαιμόνιος Δημήτρης Τάρλοου για το θέατρο Πορεία. Σου αξίζουν πολλά συγχαρητήρια, Χρήστο Μαλάκη, ανήκεις στην αφρόκρεμα των ηθοποιών που θα συνεχίσουν να δουλεύουν για το αυριανό καλό θέατρο. Ο έξοχος ηθοποιός, Χρήστος Μαλάκης, από το Α ως το Ω!
Άγριες Μέλισσες ( σίριαλ-ρόλος): Η σειρά που απέδειξε ότι το κοινό είναι πιο απαιτητικό ή η ίδια “δημιούργησε ” ένα πιο απαιτητικό κοινό στην ελληνική τηλεόραση.
Ντούνιας: Ένας “στρατιώτης ” του συστήματος. Ένα εκτελεστικό όργανο. Ένα κτήνος. Ένας φασίστας.
Βλέμμα: Ζωντανό. Έχει μέσα του, άλλοτε τη θάλασσα, άλλοτε τα σύννεφα και άλλοτε φωτιά…
Γενναιοδωρία: Δίνω και μοιράζομαι. Τρόπος ζωής!
Δυναμισμός: Ορμή και αυτοπεποίθηση. Αποφασιστικότητα και διεκδίκηση. Μια φωτιά που χρειάζεται διαύγεια.
Ειλικρίνεια: Το όχημα της γνησιότητας. Μεγάλη αρετή!
Ζωή: ‘’Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο, καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο, το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε ζωή’’ Ν. Καζαντζάκης
Ηθοποιός: Δουλειά, υπομονή, μόχθος, επικοινωνία, δοτικότητα, άνοιγμα, καρδιά, ιδρώτας, σάλια, θάρρος, πίστη, δύναμη, φαντασία, αντοχή, ανοχή, ευαισθησία , πόνος, χαρά, βάθος, όλα και τίποτα. Ένας δύσκολος δρόμος, γεμάτος “λάθη”. Λάθη, που φωτίζουν τελικά, κάτι, ίσως, πιο “σωστό”.
Θέατρο: Σκόνη, επικοινωνία, ανάγκη και ταξίδι…
Ιατρικό εμβόλιο κορωνοϊού: Σε μια εποχή που όλοι έχουν γίνει ειδήμονες, δεν έχω κάτι να πω.. Στην πραγματικότητα δεν ξέρουμε καν για ποιο πράγμα μιλάμε..Το εμβόλιο.. Ναι, το έκανα!
Κριτική: Ουφ… Κούραση… Ναι, δεκτή η κριτική..
Λευτέρης Χαρίτος: Καπετάνιος! Με τιμά που βρίσκομαι στο πλήρωμα του.
Μανιέρα: Ο βαρετός δρόμος που σε απομακρύνει από την ικανότητα του να ξεχνάς.
Νατουραλισμός ή ρεαλισμός: Ο νατουραλισμός είναι μέσα στο ρεαλισμό ή τέλος πάντων προκύπτει από αυτόν. Δεν είναι εύκολη απάντηση. Ο ρεαλισμός θα με περάσει μέσα από τη φιλοσοφία, ενώ ο νατουραλισμός μέσα από μια πιστή (φωτογραφική) απεικόνιση. Και στις δύο περιπτώσεις ο στόχος είναι η απεικόνιση της πραγματικότητας. Θα μου επιτρέψετε να μείνω στο στόχο.
Ξένοι και Έλληνες ηθοποιοί (πρότυπα ): Δεν είχα ούτε έχω πρότυπα. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι δεν θαυμάζω καλλιτέχνες! Θαυμάζω, παρακολουθώ, επηρεάζομαι, εμπνέομαι από αυτούς ! Έλληνες και ξένους.
Μα η λίστα αυτή είναι πολύ μεγάλη και δεν μπορεί να περιοριστεί σε πέντε-δέκα ονόματα!
Ο Κοτζάμπασης του Καστρόπυργου: Θέατρο Πορεία. Καραγάτσης. Επανάσταση 1821. Αυτά που δεν γράφουν τα βιβλία, αυτά που δεν μας είπαν στα σχολεία. Ο φόβος. Το άπιαστο αντάμωμα των γεγονότων.
Προτάσεις: -Κοιτάξτε τον ουρανό !
-Κοιτάξτε τη θάλασσα !
-Κοιτάξτε τον ορίζοντα !
-Κοιτάξτε γύρω σας!
-Κοιτάξτε μέσα σας!
Ρόλοι: Έρχονται, σε κάνουν άνω κάτω και μετά φεύγουν.. Μα σαν φαντάσματα σε επισκέπτονται σε ανύποπτες στιγμές και από κάπου εκεί πίσω, από μακριά, σου στέλνουν τα σήματά τους. Διακεκομμένα και απόκοσμα. Σαν σήματα μορς.
Σχέδια επόμενα καλλιτεχνικά: Δεν υπάρχουν σχέδια, υπάρχουν συζητήσεις.
Τύχη : Πιστεύω ότι σε ένα μεγάλο βαθμό την ορίζουμε εμείς για τον εαυτό μας.. Έχει να κάνει με τη στάση ζωής που ο καθένας επιλέγει.
Υπόδυση: Αλήθεια και πάθος!
Φαντασμένος : Σε καμία περίπτωση !
Χάος : Η μεταφορική του έννοια δεν με ενθουσιάζει.. Το άπειρο, όμως… Το άπειρο είναι κάτι τόσο ανοιχτό που εμείς δεν μπορούμε ούτε να το φανταστούμε !
Ψυχοσύνθεση: ‘’All the madman’’, David Bowie.
Ωραίες συνεργασίες : Συνεργασίες χωρίς βία! Με επικοινωνία, με σεβασμό, όρεξη, όραμα. Με επαγγελματισμό, με γνώση, με ανάγκη για δημιουργία. Με φαντασία. Με σοβαρότητα. Με χιούμορ. Με τρέλα!
Βασίλης Παπαβασιλείου, cosmopoliti.com, 31.1.2021