Κι όμως, το «This is NOT Romeo & Juliet» διαψεύδει, εν μέρει τουλάχιστον, τον τίτλο του: Όχι γιατί η παράσταση σε σύλληψη και σκηνοθεσία του Αργύρη Πανταζάρα φέρνει στη (διαδικτυακή) σκηνή ολόκληρο το αριστούργημα του Γουίλιαμ Σαίξπηρ. Αλλά γιατί καταφέρνει με τον δικό του τρόπο να μεταφέρει την ουσία του. Κι αυτό είναι που έχει σημασία. Μέσα από ένα παιχνίδι για δύο, ο δημιουργός και η παρτενέρ του, η ηθοποιός Έλλη Τρίγγου, μοιράζονται με έναν ιδιαίτερο τρόπο το μέγεθος της ιστορίας που έγραψε ο βάρδος.

Τι είναι λοιπόν αυτή η παράσταση; Ξεκινώντας από το θεατρικό, η Θεοδώρα Καπράλου καταλήγει σε ένα κείμενο που εμπεριέχει με σαφή τρόπο κομμάτια από τη διαχρονική ερωτική ιστορία αλλά και σημερινούς διαλόγους ερωτευμένων εφήβων. Στο έργο που παίζεται στη σκηνή του θεάτρου Πορεία έχουν απομονωθεί, ουσιαστικά, οι δυο χαρακτήρες. Το σημείο εκκίνησης και η αρχή του νήματος βρίσκονται σε ένα πάρτι μεταμφιεσμένων, όπου είναι και οι δύο καλεσμένοι. Η κλωστή που ξετυλίγεται ανάμεσα στους ήρωες, η κλωστή που θα τους δέσει για πάντα στη ζωή και στον θάνατο, δεν αφήνει κανένα περιθώριο διαφυγής. Οι δυο τους αναμετρώνται με τον έρωτα και τον θάνατο, την επιθυμία και την απόρριψη, τον ενθουσιασμό και την άρνηση. Όλα μοιάζουν καινούργια και όλα είναι σαν να έχουν ήδη συμβεί.

Σχεδόν χωρισμένο στα δύο, το «This is NOT Romeo & Juliet» ισορροπεί επικίνδυνα ανάμεσα στα κομμάτια του, ανάμεσα στα «ναι» και τα «όχι» του έρωτα. Με ένα είδος θεάτρου εν θεάτρω, οι δυο τους υποδύονται δύο ερωτευμένους ηθοποιούς, που με τη σειρά τους υποδύονται το αιώνιο σαιξπηρικό ζευγάρι.

ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ. Το φαινομενικά λιτό σκηνικό, φτιαγμένο σαν από κύβους διαφόρων μεγεθών, λειτουργεί πολλαπλά καθώς ο φωτισμός, σχεδόν κρυφός, μαζί με τους καθρέφτες γεννούν λάμψη και δημιουργούν αντανακλάσεις. Μέσα από μια διαδικασία μεταμόρφωσης, Πανταζάρας και Τρίγγου γλιστρούν στους ήρωες τους: Ντυμένοι στην αρχή με ρούχα αθλητικά, «φορούν» σιγά σιγά τους ρόλους τους και με τα αντίστοιχα κοστούμια χάνονται ανάμεσα στις πολλαπλές τους ταυτότητες.

Ο Αργύρης Πανταζάρας έστησε το «This is NOT Romeo & Juliet» με τη διάθεση να εκφράσει την προσωπική του ματιά πάνω στα μεγάλα ζητήματα του έρωτα, της ζωής και του θανάτου. Με όχημα τον Σαίξπηρ «μετέφρασε τη δική του ερωτική ιστορία σε μια προσωπική ερωτική αναμέτρηση.

 Η σκηνική επικοινωνία και χημεία ανάμεσα στον ίδιο και στην παρτενέρ του λειτούργησαν υπέρ του θετικού αποτελέσματος με τη θερμοκρασία να ανεβοκατεβαίνει. Συνεπικουρούμενη από μια αίσθηση οικειότητας,  η παράσταση βρήκε τον δικό της τρόπο να τονώσει το παιχνίδι των ρόλων και το θέατρο εν θεάτρω. Οι στιγμές της σιωπής αλλά κυρίως οι δύο μονόλογοι του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας λειτούργησαν καταλυτικά στην εξέλιξη της ιστορίας, καθώς ο μύθος και η ποίηση του Σαίξπηρ ήταν εκεί με τρόπο εμφανή και καθαρό.

Μια πρόταση, μια προσωπική κατάθεση είναι αυτή η παράσταση, που μέσα από τη διαδικτυακή της προβολή μπορεί να έχασε τη ματιά πάνω στο όλον, κέρδισε όμως στη μεγέθυνση της λεπτομέρειας και σε εσωτερικότητα.

Μυρτώ Λοβέρδου, 4.5.2021, ΤΑ ΝΕΑ

Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε εδώ.