Ο ιδρυτής του Θεάτρου Πορεία, που φέτος συμπλήρωοε 20 χρόνια, και εγγονός του Μ. Καραγάτση, απολαμβάνει τη δικαίωση μιας διαδρομής χαμηλών τόνων με έργο υψηλών προδιαγραφών.
Δεύτερη χρονιά «Γιούγκερμαν» με 170 sold out παραστάσεις και 38.000 θεατές. Πώς αισθάνεστε;
Απίστευτα ικανοποιημένος. Φέτος μάλιστα είμαι πιο ευχαριστημένος από την παράσταση και το διαπιστώνω και από το κοινό. Γιατί νομίζω ότι υπάρχουν μειονεκτήματα και πλεονεκτήματα στις παραστάσεις που διαρκούν. Το μειονέκτημα είναι η επανάληψη. Το πλεονέκτημα είναι η επανάληψη. Όσο δυσκολεύει έναν ηθοποιό να παίζει την ίδια παράσταση για πολύ καιρό, άλλο τόσο τον βοηθάει vα εμβαθύνει και τη δεύτερη χρονιά να είναι διαφορετικός.
Τη μεγαλύτερη δύναμη για να λειτουργήσει μια παράσταση την έχει ο σκηνοθέτης ή ο ηθοποιός;
Η λέξη «δύναμη» είναι αντίθετη από αυτό που προσπαθούμε να πετύχουμε. Εμείς δεν προσπαθούμε να πετύχουμε δύναμη. Εμείς
προσπαθούμε να πετύχουμε αδυναμία. Η δική μας δύναμη είναι η μεγάλη έκθεση. Η ευαλωτότητα. Όταν επιλέξεις ενδιαφέρουσες
δράσεις δεν χρειάζεται δύναμη, απλώς αλληλεπίδραση, θα έλεγα ότι δεν είναι ούτε του σκηνοθέτη ούτε των ηθοποιών η δύναμη.
Είναι στη δυνατόπητα των ηθοποιών να γίνουν ομάδα, να στηρίζουν ο ένας τον άλλον σαν να είναι συγγενείς επάνω στη σκηνή και να εμπιστευτούν ο ένας τον άλλον και όλοι μαζί τον σκηνοθέτη. Και ο σκηνοθέτης επίσης να εμπιστευτεί τους ηθοποιούς. Εγώ αποκαλύπτω στους ηθοποιούς μου στην πρόβα πράγματα που δεν έχω αποκαλύψει ούτε σε φίλους μου. Πώς θα προδώσουν την εμπιστοσύνη μου;
Πόσο επηρέασε την καριέρα σας το γεγονός ότι είστε εγγονός του Μ. Καραγάτοη;
Αυτοί που επηρεάστηκαν από τη σκιά του ήταν κυρίως η γυναίκα του και η κόρη του. Εγώ δεν γεννήθηκα σε τέτοιου είδους περιβάλ\ον. Ο πατέρας μου είναι εικαστικός, η γιαγιά μου επίσης ζωγράφος, η μαμά μου συγγραφέας. Η δυσκολία μου ήταν περισσότερο να μπορέσω να ανεξαρτητοποιηθώ από την αισθητική της μητέρας μου και λιγότερο να αντιδράοω στον Καραγάτση. Παρ’ ολα αυτά, στον Καραγάτση αντέδρασα από την αρχή, όταν 18 χρονών τελείωσα το Εθνικό και έρχονταν οι πρώτες συνεντεύξεις όπου με ρωτούσαν για τον παππού μου. Τους έβαλα έναν όρο: δεν θέλω καμία ερώτηση για τον Καραγάτση. Πέρασαν αρκετά χρόνια που δούλεψα ως ηθοποιός και όταν στα 35 μου άνοιξα το Θέατρο Πορεία έβαλα στόχο το θέατρο να αναπτυχθεί χωρίς τη σκιά του Καραγάτση. Την κίνηση να ασχοληθώ με το έργο του παππού μου την έκανα πρόσφατα, αρχικά με τη «Μεγάλη Χίμαιρα» και τώρα με τον «Γιούγκερμαν».
Γιατί τώρα;
Γιατί σκέφτηκα ότι οφείλω να προασπίζομαι τα δικαιώματα του συγγραφέα Καραγάτση με τον οποίο συνδέομαι και με τον οποίο έχω τη σχέση του πνευματικού δικαιούχου. Είναι ένα κεφάλαιο το οποίο αξιοποιώ όσο έχω τα δικαιώματα. Ισως με βοηθάει και να τον γνωρίσω καλύτερα.
Πίσω από τη σκηνή ή πάνω σε αυτήν; Σκηνοθέτης ή ηθοποιός;
Τα τελευταία χρόνια η εμβάθυνσή μου στη σκηνοθεσία, η δυνατότητα που δίνω σε έναν ηθοποιό να χτίσει έναν ρόλο, αλλά και το ότι μπορώ να στήσω μια παράσταση όπως τη θέλω με ικανοποιούν περισσότερο από έναν ρόλο.
Γίνεστε πιο εσωστρεφής με τα χρόνια;
Η εσωστρέτρεια είναι μια άμυνα και προσπαθώ να την πολεμήσω άλλες φορές με ψυχοθεραπεία, αλλά και με αυτοανάλυση. Η
εσωστρέφεια είναι αυτό που μας προστατεύει από τη βαναυσότητα και την ανειλικρίνεια του κόσμου αυτού. Υπάρχει μια κρυμμένη ευαισθησία και ευθραστότητα από πίσω.
Ποιες αξίες από την προσωπική σας ηθική μοιράζεστε με τους συνεργάτες σας ως καλλιτεχνικός διευθυντής του θεάτρου Πορεία;
Τον αμοιβαίο σεβασμό. Από όλους προς όλους. Εγώ ως καλλιτεχνικός διευθυντής αυτού του θεάτρου πρέπει να δίνω καταρχάς ένα
παράδειγμα ύπαρξης στους νέους ηθοποιούς, ώστε μπαίνοντας στο Θέατρο Πορεία αλλά και βγαίνοντας από αυτό να έχουν μία αίσθηση ηθικής και ακεραιότητας. Αυτή είναι η δύναμη μας. Είναι σαν φωλιά εδώ που όποιος μπαίνει ή εξαγνίζεται ή αποβάλλεται.
Μικαέλα Θεοφίλου
1.11.2019, MAN'S POWER
