Όταν πέρυσι το καλοκαίρι το Θέατρο Πορεία ανακοίνωσε ότι τη νέα σεζόν πρόκειται να ανεβάσει την «Αγριόπαπια» του Χένρικ Ίψεν, το θεατρόφιλο κοινό έσπευσε να σχολιάσει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι θα δούμε την παράσταση της χρονιάς. Έτσι και έγινε. Η επιλογή των ηθοποιών Θέμη Πάνου, Γιάννου Περλέγκα, Γιάννη Κότσιφα, Άννα Μάσχα, Γιώργου Μπινιάρη, Σίσσυ Τουμάση, Αντίνοου Αλμπάνη, δικαίωσε το σκηνοθέτη Δημήτρη Τάρλοου ο οποίος μετρά μια ακόμα μεγάλη καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία. Το δύσκολο ρόλο της Γκίνα Έκνταλ ερμηνεύει η Λένα Δροσάκη, η οποία κατάφερε να προσεγγίσει αυτή τη δυναμική γυναίκα που κρύβει ένα μεγάλο μυστικό.
«Ο Δημήτρης Τάρλοου προσεγγίζει τα έργα με έναν μοναδικό τρόπο και ξέρει ακριβώς τι θέλει. Λειτουργεί το δικό του θέατρο που ξέρει το κοινό του και έχει μια πολύ ρεαλιστική οπτική, να είναι δηλαδή τα πράγματα ξεκάθαρα. Και αυτό μου άρεσε πολύ. Να φτιάχνονται χαρακτήρες πολύ ανάγλυφοι και κατανοητοί» λέει η ηθοποιός που τιμήθηκε το 2013 με το βραβείο “Μελίνα Μερκούρη”. «Η Γκίνα είναι ένας πολύ δύσκολος ρόλος, γιατί θέλει να κρύβει, έχει μια αγωνία από την πρώτη στιγμή και πολλές φορές πάμε να παίξουμε αυτό το πράγμα. Ξέρετε, εμείς οι ηθοποιοί ψάχνουμε να βρούμε το ρόλο και έρχεται ο Δημήτρης και σου θυμίζει ότι στην πραγματική σου ζωή, ενώ θα ήθελες να κρύψεις κάτι δεν δείχνεις ότι το κρύβεις. Και ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία. Επειδή έχω δουλέψει με κείμενα πολύ ποιητικά και βαριά, ο δρόμος που διάλεξε και ήθελε να δουλέψουμε ο Δημήτρης ήταν ο άμεσος λόγος, ο γρήγορος, ο καθημερινός. Ήταν κάτι που δεν είχα πολύ δουλέψει έως τώρα και με βοήθησε πολύ. Η Γκίνα Έκνταλ είναι μια γυναίκα ή κορίτσι -δεν ξέρω- που έχει αναγκαστεί να γίνει ο άνδρας της ζωής της και εννοώ ότι είναι πολύ δυναμική, έχει τρομερή υπομονή, επιμονή και κατανόηση. Βέβαια πολλές φορές αναρωτιέμαι αν με τόση κατανόηση χάνει το εγώ της και τις ανάγκες της, αν δεν έκρυβε αυτό το τεράστιο μυστικό. Δεν ξέρω πως θα είχε εξελιχθεί ο χαρακτήρας της».
Ο Χένρικ Ίψεν, ένας από τους μεγαλύτερους στοχαστές κι επαναστάτες του παγκόσμιου θεάτρου, για άλλη μια φορά αποκαθηλώνει πρότυπα γράφοντας την «Αγριόπαπια», μια ποιητική και γεμάτη συμβολισμούς τραγικωμωδία για τα ζωτικά ψεύδη και τις μετα-αρετές μας, που διαδραματίζεται μέσα στο χάσμα δύο οικογενειών.
Ο σκηνοθέτης της παράστασης, Δημήτρης Τάρλοου, σημειώνει: «Σε μια χώρα όπου η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας τρέφεται από τα ζωτικά της ψεύδη, ιδεολογικά και ιστορικά, σε μια χώρα που κανείς δεν θέλει να κοιτάζει τον εαυτό του στον καθρέφτη, σ’ έναν τόπο που έχει εξορίσει ό,τι αληθινό και ουσιώδες, που έχει μετατρέψει τη φύση σε τσιμέντο, εκεί μας μεταφέρει η Αγριόπαπια. Στην πατρίδα των παθιασμένων αγωνιστών με τις φουσκωμένες τσέπες, εκείνων που εξαιτίας των δικών τους τραυμάτων, συμπλεγμάτων και ανεπαρκειών δεν διστάζουν να καταστρέψουν τα πάντα γύρω τους, σ’ έναν τόπο αυταπάτης, ντρόγκας και ακραίου συμφέροντος. Σε μια χώρα με θύματα παιδιά και εφήβους που σαν τις κυνηγημένες από τις άθλιες καραμπίνες αγριόπαπιες, χώνουν το κεφάλι μέσα στην λάσπη του βυθού και μένουν για πάντα εκεί. Ακίνητα και σιωπηλά».
«Ούτως ή άλλως δε γίνεται να μην αγαπάς τον Ίψεν, γιατί είναι ένας συγγραφέας που τα κείμενά του έχουν τρομερή δυναμική αλλά και ανθρώπινη ψυχολογία. Είναι δηλαδή τόσο πραγματικά και δυνατά τα συναισθήματα μέσα στους ήρωες που είναι τόσο κοντά μας και δεν γίνεται να μην συνδεθείς με τον συγγραφέα και τα κείμενά του» συνεχίζει η Λένα Δροσάκη. «Το πιο δύσκολο ήταν να βρεθεί η σχέση μου με τη Σίσσυ Τουμάση καθώς εγώ υποδύομαι τη μητέρα της. Ήταν μια δύσκολη στιγμή γιατί εγώ δεν είμαι μητέρα και από ερωτήσεις που έκανα σε μητέρες για τον τρόπο που πιάνουν τα παιδιά τους, μου είπαν ότι χρειάζεται μια σιγουριά και δύναμη στα χέρια όταν πιάνεις ένα παιδί για να το καθησυχάσεις. Προσωπικά εμένα, ως Λένα προς τη Σίσσυ, μου φαινόταν πιο βίαιο αλλά οι μητέρες μού είπαν ότι χρειάζεται το παιδί να νιώσει μια σιγουριά και ασφάλεια από την αγκαλιά της μητέρας του. Ο Γιάννος Περλέγκας είναι ένας εξαίρετος άνθρωπος και ηθοποιός, κάναμε πολλές συζητήσεις και αναλύσεις, μέσα και εκτός πρόβας που βοήθησαν πολύ. Με τον Γιάννη Κότσιφα δυσκολεύτηκα γιατί ο ρόλος του –ο σύζυγός μου Γιάλμαρ Έκνταλ- είναι ένας άνδρας που λίγο βαριέται, δεν προσφέρει, είναι λίγο ευαίσθητος οπότε η Γκίνα πρέπει να γίνει η ίδια ο άνδρας. Στις πρόβες σκεφτόμουν ότι δεν είναι δυνατόν η Γκίνα και να είναι μαζί με τον Γιάλμαρ, δεν το κατανοούσα και επειδή ο Γιάννης το πήγαινε πολύ ακραία –όπως γίνεται στις πρόβες- υπήρχαν φορές που πάγωνα και δεν έκανα τίποτα. Ο Γιάννης με το τρομερό του χιούμορ με επανέφερε στην πραγματικότητα. Όλο το έργο είναι ατάκες και αυτό που λέμε τσιτάτα, η Γκίνα δεν πολύ μιλάει και από αυτά που λέει, τελικά άλλα εννοεί. Κάποια στιγμή λέει ο Γιάλμαρ Έκνταλ (Γιάννης Κότσιφας) ότι “ένας άνθρωπος για να προχωρήσει στη ζωή πρέπει να είναι ανεξάρτητος” και υπάρχουν πολλές στιγμές μέσα στην παράσταση που λέω και εγώ ότι έτσι είναι».
Διαβάστε τη συνέντευξη της Λένας στο theatermag
Αγορά Εισιτηρίων «Η Αγριόπαπια»
