O Ιωσήφ Βιβιλάκης, του frear.gr, ξεχωρίζει την παράσταση «Η Αγριόπαπια» μέσα στις καλύτερες του 2017. 

Η παράσταση της Αγριόπαπιας σε μετάφραση-σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου είναι ένα έξοχο δείγμα συνεπούς εργασίας πάνω σε ένα κλασικό έργο του Ίψεν. Είναι ένα παράδειγμα συλλειτουργίας σκηνοθέτη και ηθοποιών για ένα κοινό όραμα: να φανερωθεί πόσο πολύ μας αφορά η ιστορία του νορβηγού συγγραφέα, πόσο κοντά στον ψυχισμό μας είναι οι χαρακτήρες του. Με άλλα λόγια, πόσο σωστό είναι αυτό που λέει ο Γκροτόφσκι για το θέατρο ως όχημα για τη σπουδή και την εξερεύνηση του εαυτού.

Στην τρίωρη παράσταση μια ανησυχία διαχεόταν στην πλατεία όταν άρχισαν σιγά σιγά να ξετυλίγονται με μαεστρία οι αυταπάτες που τροφοδοτούν τις ζωές των ηρώων και περιστρέφονται γύρω από το σύμβολο της άγριας πάπιας, που κατανοείται ως μια οντότητα πέρα από την επιφάνεια των πραγμάτων.

Η παράσταση αξίζει πολλά: υψηλή επαγγελματικότητα σε όλα τα επίπεδα, σπουδαίοι ηθοποιοί (Θέμις Πάνου, Γιώργος Μπινιάρης, Γιάννος Περλέγκας, Γιώργος Μπινιάρης, Γιάννης Κότσιφας, Λένα Δροσάκη, Σίσσυ Τουμάση, Άννα Μάσχα, Αντίνοος Αλμπάνης), άριστη χρήση της τεχνολογίας, άψογα σκηνικά. Έχει όλα τα συστατικά, φανερά και μυστικά, που συμβάλλουν στη δημιουργία της θεατρικής μαγείας. Και η παράσταση έχει, κυρίως, έναν στιβαρό σκηνοθέτη, τον Δημήτρη Τάρλοου, τον έξοχο μαθητή του Τάσου Μπαντή, που εμπνέει και καθοδηγεί την ομάδα του με σιγουριά, γράφοντας τη δική του ιστορία στην πρόσληψη της ιψενικής δραματουργίας.

Διαβάστε ολόκληρη την κριτική