Μιραντα

Γεννήθηκε στον Πειραιά. Απόφοιτος της Σχολής Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ. Σπούδασε θέατρο στη Σχολή Βεάκη. Από το 1984 εργάζεται αδιαλείπτως ως ηθοποιός, σε παραστάσεις από όλο το φάσμα του ρεπερτορίου· σταθερότερες συνεργασίες είχε με τη Νέα Σκηνή του Λευτέρη Βογιατζή (1995-99), με το Θέατρο του Νότου (Αμόρε, 2000-2007) και με το Εθνικό Θεάτρο (2007-2014).Από το 2002 ακολουθεί παράλληλα σκηνοθετική πορεία. Έχει σκηνοθετήσει 17 παραστάσεις, κυρίως για το Φεστιβάλ Αθηνών, το Θέατρο του Νότου και το Θέατρο Τέχνης.Έχει μεταφράσει για τη σκηνή τα έργα του Σαίξπηρ «Χειμωνιάτικο παραμύθι», «Βασιλιάς Ιωάννης», «Τρικυμία», «Δωδέκατη νύχτα», «Τρωίλος και Χρυσηίδα» και «Ριχάρδος Γ΄», το «Η ζωή είναι όνειρο» του Καλντερόν, τον «Άρντεν απ’ το Φέβερσαμ», την «Τέλεια στρατηγική» του Μαριβώ, τις «Δυσαρμονίες» της Τζ. Κ. Όουτς, το «Στάχτη στα μάτια» του Λαμπίς, τη «Δυσδαιμόνα» της Πώλα Βόγκελ, και τη «Βασιλεία της Γης» του Τενεσή Γουίλιαμς. Έχει επίσης μεταφράσει το «Λεξικό του Θεάτρου» του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, την αυτοβιογραφία «Νήματα χρόνου» του Πήτερ Μπρουκ, και τη μελέτη «Ανάμεσα σε δυο σιωπές: συζητώντας με τον Πήτερ Μπρουκ».

O Oskaras Korsunovas γεννήθηκε στις 6 Μαρτίου του 1969, στο Βίλνιους. Το 1993 αποφοίτησε από την Ανώτατη Μουσική Ακαδημία της Λιθουανίας και έκανε μεταπτυχιακό στη σκηνοθεσία θεάτρου. Ενώ ήταν ακόμη φοιτητής ο Korsunovas παρουσίασε την τριλογία There to be here, The Old Woman και Hello Sonya New Year, που βασίζεται στο έργο των συγγραφέων της ρωσικής πρωτοπορίας του 20ου αιώνα, Daniil Kharms και Alexander Vvedenskiy, και με την οποία ξεχώρισε για την ασυνήθιστη θεατρική του γλώσσα. Αν και οι πρώτες παραστάσεις του, συμπεριλαμβανομένου του P.S. FILE OK του S. Parulskis και Roberto Zucco του Koltès, δημιουργήθηκαν στα πλαίσια του Κρατικού Θεάτρου Λιθουανίας (σημ. Εθνικό Δραματικό Θέατρο Λιθουανίας), συχνά αναφέρονται ως ένα ξεχωριστό «σώμα», ως θέατρο μέσα σε ένα άλλο θέατρο. Κριτικοί θεάτρου δίνοντας στα άρθρα τους τον τίτλο «Θέατρο Oscaras Korsunovas», προέβλεπαν την εμφάνιση ενός νέου θεάτρου.

Το 1998, ο σκηνοθέτης, μαζί με μερικούς ομοϊδεάτες του, ίδρυσε ένα ανεξάρτητο θέατρο, το Θέατρο Oskaras Korsunovas (ΟΚΤ), στο οποίο, φιλοξενώντας διάφορους σκηνοθέτες, έχει χτίσει ένα σταθερό ρεπερτόριο, που περιλαμβάνει έργα από το κλασικό και το σύγχρονο δραματολόγιο. Μάλιστα, στο θέατρό του κλασικά έργα ανεβαίνουν ως σύγχρονα, αφού εντοπιστεί τη σχέση τους με το παρόν, ενώ σύγχρονα έργα τα μεταχειρίζεται ως κλασικά, αποκαλύπτοντας στο κοινό τα διαχρονικά και καθολικά τους στοιχεία. Κατά τη γνώμη του, το σύγχρονο θέατρο πρέπει να αντανακλά το παρόν και μερικές φορές ακόμη και να είναι μπροστά από τον χρόνο, να προβλέπει το μέλλον και να λειτουργεί ως «προειδοποίηση». Τα έργα Shopping and Fucking του M. Ravenhill, Όνειρο θερινής νυκτός και Ρωμαίος και Ιουλιέτα του Σαίξπηρ, Φωτιά στο πρόσωπο του M. von Mayenburg, Μαιτρ και Μαργαρίτα του M. Bulgakov, Οιδίπους Τύραννος του Σοφοκλή, Playing the victim των Αδερφών Presnyakov, και άλλες παραστάσεις που αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο του ρεπερτορίου του και των περιοδειών του, ανέβηκαν με βάση τις παραπάνω αρχές.

Ο Άμλετ του Σαίξπηρ παρουσιάστηκε το 2008 και σηματοδότησε την αρχή μιας νέας φάσης στην καλλιτεχνική βιογραφία του Oskaras Korsunovas. Ο σκηνοθέτης ανακάλυψε έναν νέο χώρο εργασίας, το ΟΚΤ Studio, και στράφηκε προς μία εργαστηριακή-πειραματική κατεύθυνση. Κατά τη διάρκεια της ενασχόλησής του με τον Άμλετ, ο σκηνοθέτης και οι ηθοποιοί του εστίασαν το ενδιαφέρον τους περισσότερο στην δημιουργική διαδικασία παρά στο ίδιο το έργο. Το έργο του Μ. Γκόρκι Στον βυθό, το απόλυτο παράδειγμα του θεατρικού αυτού εργαστηρίου, γεννήθηκε στον ασυνήθιστο χώρο του ΟΚΤ Studio, και εξακολουθεί να παίζεται μέχρι σήμερα. Η Miranda, αλλά και άλλες παραστάσεις του Korsunovas, γεννήθηκαν επίσης στο στούντιο ΟΚΤ και μεταφέρθηκαν σε μεγαλύτερο χώρο μόλις πριν την πρεμιέρα τους. Πρόσφατες πειραματικές εξερευνήσεις του σκηνοθέτη είναι οι παραστάσεις Τελευταία μαγνητοταινία του Κραπ του Σ. Μπέκετ και Ο Γλάρος του Α. Τσέχωφ.

Παραστάσεις και έργα του έχουν παρουσιαστεί και περιοδεύει σε παγκόσμια φεστιβάλ των ΗΠΑ, Ν. Κορέας, Αυστραλίας, Αργεντινής, κ.α. Κάθε χρόνο το θέατρο ΟΚΤ παρουσιάζει τη δουλειά του σε περισσότερες από δέκα χώρες ανά τον κόσμο. Ως εκ τούτου, το σύνθημα του σκηνοθέτη και του θεάτρου του είναι: μόνο υπάρχοντας «εκεί» μπορούμε να ζήσουμε «εδώ».

Το κύριο βραβείο του Φεστιβάλ του Εδιμβούργου το 1990, που είχε απονεμηθεί στον τότε φοιτητή σκηνοθεσίας του θεάτρου, ήταν μια συμβολική αρχή, που άνοιξε τον δρόμο για σημαντικότερα διεθνή βραβεία. Το πιο γνωστό από αυτά -το Ευρωπαϊκό Βραβείο Θεάτρου «New Realities»- απονεμήθηκε στον Korsunovas το 2006. Το 2009 του δόθηκε ο τιμητικός τίτλος του Ιππότη του Γαλλικού Τάγματος των Γραμμάτων και των Τεχνών, και το επόμενο έτος τιμήθηκε με το κύριο βραβείο της ετήσιας συνέλευσης για τον Meyerhold. Στις τελετές απονομής σχεδόν όλων των διεθνών φεστιβάλ θεάτρου, όπου έχει παρουσία το ΟΚΤ, δεν νοείται η μη αναφορά στο όνομα του Oskaras Korsunovas. Όνειρο θερινής νυκτός, Shopping and fucking, Ρωμαίος και Ιουλιέτα, Στον βυθό, Μιράντα και Απέλαση, έχουν κερδίσει το βραβείο Golden Stage Cross καλύτερης παράστασης. Η τριλογία Oberiu έχει βραβευτεί στην κατηγορία «νέοι καλλιτέχνες του θεάτρου». Το 2002, ο σκηνοθέτης στέφθηκε με το Εθνικό Βραβείο Λιθουανίας των Τεχνών και του Πολιτισμού. Το 2004, έλαβε το βραβείο της πόλης του Βίλνιους για την προσφορά του στον πολιτισμό. Το 2012 ο Υπουργός Πολιτισμού τίμησε τον Korsunovas με το Μετάλλιο του Υπουργείου Πολιτισμού "Bring your Light and belive." Τέλος, ο Oskaras Korsunovas διδάσκει επίσης υποκριτική στην Ακαδημία Μουσικής και Θεάτρου της Λιθουανίας.

Γεννήθηκε το 1970 και εκθέτει από το 1995. Πρώτες του δουλειές ήταν εγκαταστάσεις γλυπτικής. Στις δουλειές του συνδυάζει, ειρωνικά εκφρασμένα, την αισθητική του κιτς με την κριτική των κυριάρχων ιδεών και του δημοφιλούς τρόπου ζωής. Από το 1996 ο ίδιος ξεκίνησε να συμμετέχει σε αρκετά από τα έργα του όπως παραστάσεις, δράσεις, βίντεο-παραστάσεις. Από το 1998 ο Dainius έχει στο ενεργητικό του αρκετές εγκαταστάσεις στα πλαίσια της εννοιολογικής τέχνης. Τέλος έχει υπογράψει τον σκηνικό χώρο στην παράσταση Στον Βυθό σε σκηνοθεσία Oscaras Korsunovas.

Γεννήθηκε το 1965. Αποφοίτησε το 1986 από το κολλέγιο μουσικής J. Gruodis με σπουδές πιάνου, στο Κάουνας της Λιθουανίας. Την περίοδο 1989-1991 σπούδασε μουσική σύνθεση με τον Osvaldas Balakauskos, στο Ωδείο της Λιθουανίας (σημερινή Ακαδημία Μουσικής). Το 1994 αποφοίτησε από την Ακαδημία μουσικής της Λιθουανίας, με σπουδές σύνθεσης υπό τον Vytautas Laurusas. Κατά τα έτη 1992-1995 διοργάνωσε το νέο μουσικό φεστιβάλ «Jauna Muzika», και τα έτη 1993-1995 παρουσίασε τις εκπομπές «Nauja Muzika» (New Music) στο ραδιόφωνο της Λιθουανίας. Την περίοδο 1996-2001 δίδαξε μουσική σύνθεση στο μουσικό σχολείο.

Το 1998, ανέβηκε στο μουσικό σχολείο η όπερα Prince Noisy Guy από τον Antanas Jasenka. Έργα του Antanas Jasenka παίχτηκαν σε φεστιβάλ σύγχρονης μουσικής στη Λιθουανία, αλλά και το εξωτερικό: στο Δεύτερο Διεθνές Φόρουμ Νέων Μουσικών στο Κίεβο (1993), στο Φεστιβάλ Μουσικής στη Λυών (1993, 1996) , MaerzMusik στο Βερολίνο (2003). Το 1994 ο συνθέτης τιμήθηκε με το βραβείο «Tyla» (Σιωπή) για το έργο Aryas. Το 1995 έλαβε το δεύτερο βραβείο από το Music Foundation για το έργο του Αρχαία Τραγούδια. Το 1998 τιμήθηκε με το δεύτερο βραβείο για το έργο Περιβάλλον, στον διαγωνισμό που διοργανώθηκε από την Κοινότητα F. Schubert της Λιθουανίας. Το 2002 του απονεμήθηκε το βραβείο για την καλύτερη ηλεκτρο-ακουστική εργασία (Deusexmachina) στον διαγωνισμό συνθετών που διοργανώνεται από την ένωση Λιθουανών συνθετών.

Έχει γράψει μουσική για το θέατρο, τον κινηματογράφο και κινούμενα σχέδια.

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Ως διευθυντής φωτογραφίας έχει συνεργαστεί σε ταινίες μεγάλου και μικρού μήκους, τηλεοπτικές σειρές, ντοκιμαντέρ, ενημερωτικές και ψυχαγωγικές εκπομπές. Στο θέατρο ως σχεδιαστής φωτισμών, έχει συνεργαστεί με 550 περίπου θεατρικές παραγωγές σε παραστάσεις που δόθηκαν κυρίως σε θέατρα της Αθήνας, από κρατικές και ιδιωτικές σκηνές και σε φεστιβάλ θεάτρου στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Επίσης συνεργάστηκε με την Κρατική Όπερα La Monnaie των Βρυξελλών και το Εθνικό Θέατρο Πεκίνου, σε δικές τους παραγωγές. Έχει βραβευτεί πολλές φορές με το Βραβείο Κοινού του περιοδικού «Αθηνόραμα».

Απόφοιτος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών ΕΚΠΑ (υποτροφία Α. Παπαδάκη), υπότροφος και αριστούχος απόφοιτος του διετούς διεπιστημονικού μεταπτυχιακού προγράμματος των τμημάτων Θεατρικών Σπουδών (ΕΚΠΑ) και Μουσικών Σπουδών (Ιόνιο Πανεπιστήμιο). Έχει εργαστεί ως δραματουργός, μεταφράστρια και διασκευάστρια θεατρικών έργων, επιμελήτρια προγραμμάτων, δραματολόγος παραστάσεων, υπεύθυνη καλλιτεχνικών έργων, υπεύθυνη/συνεργάτις παραγωγής, βοηθός σκηνοθέτη. Έχει συνεργαστεί υπό τις παραπάνω ιδιότητες με σημαντικούς/ές σκηνοθέτες/τιδες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, όπως οι Γ. Χουβαρδάς, Μ. Μαρμαρινός, Στ. Λιβαθινός, Δ. Τάρλοου, Γ. Κακλέας, K. Bogomolov, R. Wilson, T. Suzuki, O. Korsunovas, C. Graužinis, Δ. Καραντζάς, Κ. Ευαγγελάτου, Γ. Καλαβριανός, Γ. Κουτλής, κ.ά., και με τους διεθνείς χορογράφους Κ. Ρήγο, Γ. Μανταφούνη, Α. Φωνιαδάκη, σε πολυάριθμες παραστάσεις και project με τους οργανισμούς Εθνικό Θέατρο, Εθνική Λυρική Σκηνή, Θέατρο Πορεία, Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, ΚΠΙΣΝ, Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου, Θέατρο Τέχνης, Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, με τη ρωσική κολεκτίβα Chto Delat, την ομάδα όπερας The Medium Project, κ.ά.

Είναι πολύγλωσση και έχει μεταφράσει από τις πρωτότυπες γλώσσες έργα των Χ. Ίψεν, Γ. Φόσε, Α. Στρίντμπεργκ, Α. Τσέχοφ, Σ. Μπέκετ, Χ. Πίντερ, Τ. Μπέρνχαρντ, Ν. Κάουαρντ, Σ. Στίβενς, Ρ. Σιμελπφένιχ, Ντ. Χέαρ, Α. Οστερμάγιερ, Νόελ Κάουαρντ, κ.ά. Έχει γράψει τα λιμπρέτα The shell game, That Person, Hedda Gabler, Η νύχτα της Πλειόνης, Herren, για όπερες των Γ. Δούση και Π. Λιαρόπουλου, που παρουσιάστηκαν από την ΕΛΣ, την ομάδα όπερας The Medium Project, την ΕΡΑ, κ.ά. Έχει διασκευάσει για τη σκηνή τα μυθιστορήματα Το ευχαριστημένο της Μ. Καραγάτση (σκηνοθεσία Δ. Τάρλοου), Η γραμμή του ορίζοντος του Χρ. Βακαλόπουλου (σκηνοθ. Γ. Παύλου), Θαυμαστός καινούργιος κόσμος του Α. Χάξλεϊ (σκηνοθ. Αλ. Διαμαντή). Έχει γράψει τα θεατρικά έργα Πεταλούδες στο στομάχι (σκηνοθ. Κ. Ρήγος), Μερικά κομμάτια πέτρας (σκηνοθ. Σοφία Βγενοπούλου), Frankenstein & Eliza (σκηνοθ. Δ. Τάρλοου). 

Έχει εργαστεί ως υπεύθυνη έργου στη Διεύθυνση Τελετών Έναρξης, Λήξης και Απονομής Μεταλλίων της ΟΕΟΑ Αθήνα 2004. Ήταν Υπεύθυνη του Γραφείου Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης του Εθνικού Θεάτρου (2007-2013, καλλιτεχνική διεύθυνση Γ. Χουβαρδά, και 2015-2016, καλλιτεχνική διεύθυνση Στ. Λιβαθινού). Ήταν μέλος της Επιτροπής Κρατικού Βραβείου Θεατρικού Έργου 2017 και 2018. Διετέλεσε Αναπληρώτρια Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Εθνικού Θεάτρου από τον Σεπτέμβριο  2019 έως τον Φεβρουάριο 2021 και Καλλιτεχνική Διευθύντρια ως τον Δεκέμβριο του 2021. Διδάσκει το μάθημα της Δραματουργίας στο Γ’ έτος του Τμήματος Σκηνοθεσίας στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι τελειόφοιτη του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Την περίοδο 2014-15 φοίτησε στo DAMU (Ακαδημία Θεάτρου της Πράγας-Τσεχία) στο τμήμα υποκριτικής και σκηνοθεσίας, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος ERASMUS. Πρωταγωνίστησε στην παράσταση "PERSONA ATLAS" σκηνοθεσία της Ida Kat Balslev, στην Τσεχία (καλοκαίρι 2015). Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια με τους Δημήτρη Τάρλοου, Στάθη Λιβαθινό, Δημήτρη Λιγνάδη, Νίκο Καραθάνο, Blitz theatre group, Γιάννη Μόσχο , Σταύρο Τσακίρη, Νικήτα Τζακίρογλου, Ανέστη Αζά, Πρόδρομο Τσινικόρη, Ανδρέα Μανωλικάκη (actors studio) κ.α .Τέλος έχει συμμετάσχει στα πλαίσια των σπουδών της σε παράλληλες δράσεις στο χώρο του θεάτρου και του κινηματογράφου .

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (2008) και του Διατμηματικού Προγράµµατος Μεταπτυχιακών Σπουδών του Ε.Μ.Π. στην κατεύθυνση Σχεδιασµός - Χώρος Πολιτισµός (2011). Εργάζεται ως Αρχιτέκτονας και Σκηνογράφος - Ενδυματολόγος από το 2009. Έχει σκηνογραφήσει θεατρικές παραγωγές στην Ελλάδα και το εξωτερικό στους οργανισμούς: Tanztheatre Wuppertal In Bausch, Εθνικό Θέατρο, Στέγη Γραµµάτων και Τεχνών, Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, Ελληνικό Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, ΔΗ.ΘΕ Πειραιά, Θέατρο Πορεία, Θέατρο του Νέου Κόσμου, Aakash Odedra Company, London Vault Festival κ.ά. Από το 2017, συνεργάζεται µε τον Δημήτρη Παπαϊωάννου (2017-The Great Tamer, 2018-Since She). Ήταν µέλος (Associate Costume Designer) της καλλιτεχνικής ομάδας του Άγγελου Μέντη στην ενότητα Garden of Miniatures της Τελετής Έναρξης των πρώτων Ευρωπαϊκών αγώνων (Baku, 2015). Ήταν βοηθός της σκηνογράφου Ελένης Μανωλοπούλου την περίοδο 2009-2016. Έχει συµµετάσχει σε εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό: Adhocracy: From making things to making the commons (Στέγη Γραµµάτων και Τεχνών Αθήνα, 2015), Urban by Nature International Architecture Biennale, (KunsthalleRotterdam, 2014), Afresh (Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης-Αθήνα, 2013), 6η Biennale Νέων Ελλήνων Αρχιτεκτόνων (Μουσείο Μπενάκη- Αθήνα, 2010).

Η Βάσια γεννήθηκε στην Αθήνα το 1985. Ήθελε να γίνει φυσικός ή/και ποιήτρια. Σπούδασε ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου αλλά τελικά, μετά τις παροτρύνσεις σπουδαίων ανθρώπων του χώρου, ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη φωτογραφία και την κινηματογράφηση. Όλα πήγαν καλά. Ξεκίνησε να εργάζεται στο ΒΗΜΑgazino κάνοντας ρεπορτάζ. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με πολλά έντυπα φωτογραφίζοντας σχεδόν ολόκληρη την αθηναϊκή καλλιτεχνική σκηνή και γνωρίζοντας υπέροχους ανθρώπους (Highlight, Δίφωνο, Σινεμά, Metropolis κ.α.). Παράλληλα, έχει το δικό της studio , όπου κάνει πορτραίτα για book, δίσκους, αφίσες. Φωτογραφίζει πολύ θέατρο (Θέατρο Πορεία, Λυκόφως κ.α.), όπου είναι και το αγαπημένο της. Έχει εργαστεί για χρόνια ως backstage και promo φωτογράφος του Mega, αλλά… Τα τελευταία χρόνια ασχολείται με τη διεύθυνση φωτογραφίας και σκηνοθεσία promo και εταιρικών video, θεατρικών trailer, videomagazino και πάνω απ’ όλα music video (Minos EMI/ Universal group, Polymusic κ.α.). Έχει εργαστεί σε ταινίες, φωτογραφίζει events και συναυλίες. Έχει ένα σκύλο, τη “Γάτα”, χορεύει hip hop και ονειρεύεται να ζήσει στο Los Angeles και να είναι φωτογράφος πλατό σε κινηματογραφικές παραγωγές.

Σκηνοθέτης και παραγωγός της σειράς ντοκιμαντέρ "Θεατροσκόπιο" 2013 - 2014, ΒΟΥΛΗ - ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ. Δημιουργός από το 2011 έως το 2013 του "φακού του protagon", www.protagon.gr. Σκηνοθέτησε: "Παρία Λίθος" 2011, "Δημήτρης Αρμακόλας" 2009, "Στη σιωπή ακούγονται όλα" 2004, "Το χρήμα" 2001. Παραγωγός της ταινίας "Ο προφήτης", φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 2013.