O Κοτζάμπασης του Καστρόπυργου του Μ. Καραγάτση, πρώτο έργο της τριλογίας «Ο κόσμος που πεθαίνει» και συμπληρώνεται από τα «Αίμα, χαμένο και κερδισμένο» και «Τα στερνά του Μίχαλου», δεν ανήκει ούτε στα διάσημα, ούτε στα δημοφιλή μυθιστορήματα του συγγραφέα – η γραφή του ολοκληρώθηκε το 1944. ΚΙ, όμως, θα έπρεπε, κυρίως τώρα που είμαστε (;) πιο «έτοιμοι» να ξαναδούμε και να ξαναδιαβάσουμε την Ιστορία μας. Ενταγμένη στα επετειακά 200 χρόνια από την Επανάσταση, η παράσταση στη θεατρική διασκευή του Θανάση Τριαρίδη και τη σκηνοθεσία του Δημήτρη Τάρλοου, έκανε πρεμιέρα μέσω live streaming το περασμένο Σάββατο από τη σκηνή του Rex – Μαρίκα Κοτοπούλη.
Η Ιστορία του Καραγάτση βασίζεται σε ένα υπαρκτό πρόσωπο, και μάλιστα πρόγονο του συγγραφέα, τον Μήτρο Ροδόπουλο, που έζησε και έδρασε την εποχή της Ελληνικής Επανάστασης. Μέσα από την προσωπική πορεία ή καλύτερα την περιπέτεια του Μίχαλου Ρούση (όπως είναι το όνομα του στο μυθιστόρημα) ο ήρωας και αντι-ήρωας μαζί γίνεται εξωμότης και προδότης, ενώ οι ανθρώπινες πτυχές της προσωπικότητας του είναι εκείνες που κυριαρχούν κάθε «ηρωικής» ή μη πράξης. Ο φόβος και η δειλία του, η αγωνία του θανάτου και η στέρηση των απολαύσεων της ζωής κυριαρχούν και γίνονται οι αποσκευές του σ’ αυτό το ταξίδι μέσα στην ιστορία. Και ο ίδιος, ανάμεσα σε εχθρούς και φίλους, συμπολεμιστές και αντιπάλους, γίνεται κομμάτι – μια ανοιχτή πληγή του Αγώνα: Ο Μακρυγιάννης, ο Παπαφλέσσας και ο Κολοκοτρώνης μπλέκονται με τον Ρούση, τους έρωτες και τις αδυναμίες του. Όμως ο μέγας παραμυθάς Καραγάτσης ξεμπλέκει, μέσα από τη δική του ματιά αλλά χωρίς ωστόσο να ωραιοποιεί τα γεγονότα, το κουβάρι της ανθρώπινης ψυχής με τα βαρίδια και τις παρωπίδες της. Λες κι ένας κατά λάθος ήρωας μπορεί να δει πιο καθαρά τα πράγματα.
Η ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
Ο Δημήτρης Τάρλοου στην τρίτη θεατρική του αναμέτρηση με τον (πάππο του) Καραγάτση – προηγήθηκαν «Η Μεγάλη Χίμαιρα» και ο «Γιούγκερμαν» στο θέατρο Πορεία, φανερώνει μια διαφορετική πτυχή της σκηνοθετικής του ματιάς. Μέσα από σαράντα εικόνες και ακολουθώντας τη ροή του κειμένου, αποδίδει το «παραμύθι» με όλα τα συστατικά μια καλής πλην πειραγμένης, συνταγής. Διατηρώντας στην παράσταση χαρακτηριστικά ελληνικού προσανατολισμού, την απαλλάσσει από υποχρεωτικούς πατριωτισμούς. Παράλληλα την μπολιάζει με ενδιαφέρουσες νεωτεριστικές τάσεις καθώς συνδυάζει την παράδοση με σύγχρονα στοιχεία – όπως στη μουσική (επί σκηνής ένα μουσικό τρίο) και στην όψη, τον ρεαλισμό με την ποίηση. Τέλος δεν στερεί από το αποτέλεσμα την ειρωνεία και το υπόγειο χιούμορ που διαπερνά το ίδιο το πρωτότυποι κείμενο.
Μια δυνατή ομάδα ηθοποιών, ο θίασος του «Κοτζάμπαση», ζωντανεύει αυτήν την «ελεγεία πάνω στον ανθρώπινο φόβο», όπως επισημαίνει ο σκηνοθέτης, παίζοντας ανάμεσα στην ιστορία και τη φαντασία, με αφηγητές και κοινό μαζί τον Όθωνα και την Αμαλία. Ο Γιώργος Χριστοδούλου υπηρετεί το δισυπόστατο του Μίχαλου σε αυτό το ταξίδι ανάμεσα στην Επανάσταση και την αμφισβήτηση της. Ενώ ο Δημήτρης Ήμελλος, στον ρόλο του Κολοκοτρώνη, μεταφέρει την ιστορική διάσταση των γεγονότων επί σκηνής.
Μυρτώ Λοβέρδου, Τα Νέα, 23.2.2021
Περισσότερα για την παράσταση και αγορά εισιτηρίων: