Εντυπωσιάζει με την υποκριτική του δεινότητα και με τον τρόπο που μπορεί και ελίσσεται μέσα στις περσόνες που υποδύεται. Είτε αυτές είναι Κιτσοπουλικές, είτε είναι…ιψενικές. Ο λόγος για τον Γιάννη Κότσιφα, έναν ηθοποιό που δεν είναι λίγοι αυτοί που τον χαρακτηρίζουν ως αρσενική εκδοχή της Λένας Κιτσοπούλου. Καθόλου περίεργο, καθώς πρωταγωνιστεί στις περισσότερες από τις δουλειές της ενσαρκώνοντας πάντα κάποιον από τους κεντρικούς της χαρακτήρες. Είτε στην «Αντιγόνη – Lonely Planet» που σκηνοθέτησε στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, είτε ως απολαυστική Κάτια Λε Ρουά στους «Τυραννόσαυρους REX»  στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού της ιδίας, εντυπωσιάζει και κλέβει κυριολεκτικά την παράσταση.

Εχοντας δει τον Γιάννη Κότσιφα, λοιπόν, σε μπόλικη Λένα Κιτσοπούλου, αλλά και στους Επιδαύριους «Όρνιθες» του Καραθάνου, δεν μπορούσα να τον φανταστώ ως ιψενικό ήρωα. Και όμως στον ρόλο του φωτογράφου Γιάλμαρ Έκνταλ στην «Αγριόπαπια» του Ιψεν που σκηνοθέτησε ο Δημήτρης Τάρλοου στο θέατρο Πορεία δίνει άλλη μία σημαντική ερμηνεία που ξεχωρίζει και μαγνητίζει, καθώς κατορθώνει να την εμποτίσει με έντονα, εσωτερικής δυναμικής, φαρσικά στοιχεία. Αυτά ακριβώς τα στοιχεία αποδομούν πέρα ως πέρα τον χαρακτήρα του, που ενώ αρχικά φαντάζει δυναμικός  σύζυγος, πατέρα και επαγγελματίας, σταδιακά αυτό-αποκαλύπτεται και καταλήγει ολόγυμνος μπροστά στα μάτια μας ως ένας αδύναμος ανθρωπάκος πνιγμένος μέσα στο τραγικό προσωπικό του «ζωτικό ψεύδος».

Ένα άρθρο της Γεωργίας Οικονόμου στο tospirto.net