Υπάρχουν μερικές μαγικές στιγμές στην τέχνη, που, από τη θέση του θεατή, θέλεις να μεταπηδήσεις στη σκηνή… Θυμήθηκα την ομιλία του Ευγένιου Τριβιζά στο πρόσφατο TEDxAthens…Μιλούσε για τη φαντασία, που «εξορίζεται» από μέσα μας καθώς μεγαλώνουμε. Την θυμήθηκα στο «Πορεία»… …μουσικός σύμμαχός τους είναι ο Φοίβος Δεληβοριάς, που έχει γράψει τα τραγούδια της παράστασης. Τα τραγούδια αυτά, που σου μένουν στο μυαλό… όπως μου έλεγε προχθές ο Πέτρος Σπυρόπουλος (ο Κλεομένης ντε!), «κάνουν το κοινό να προσέχει τα λόγια και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της πλοκής και της εξέλιξης της δράσης». … Μια σπουδαία παράσταση, φτιαγμένη από ταλαντούχους ανθρώπους, που απευθύνεται σε μικρούς και μεγάλους (κι ας ακούγεται κλισέ). Οι συνοδοί μου, Οδυσσέας και Αλίκη (τα ανίψια μου), ζήτησαν να ξαναπάμε. Και δεν θα τους χαλάσω το χατίρι, φυσικά.
Γιώργος Μυζάλης