Η ερμηνεία της Λουκίας Μιχαλοπούλου στον ρόλο της Ηλέκτρας, ήταν ανατριχιαστική και στιβαρή, συγκινώντας το κοινό στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου που παρακολουθούσε με προσήλωση.
Ο Τάρλοου έκανε το σκηνοθετικό του ντεμπούτο στο αρχαίο δράμα, παίρνοντας το βάπτισμα στην Επίδαυρο και ανέδειξε την ψυχολογική διάσταση της ηρωίδας, παρουσιάζοντας μια Ηλέκτρα σύγχρονη, χωρίς όμως να προδίδει την αρχαία καταγωγή της.
Η παράσταση, σε μετάφραση Γιώργου Χειμωνά, ισορρόπησε με ακρίβεια ανάμεσα στον σεβασμό προς το αρχαίο κείμενο και τη σύγχρονη σκηνική αφήγηση.
Η τραγωδία αυτή δεν είναι απλώς μια αφήγηση εκδίκησης· είναι ένας καθρέφτης των ανθρώπινων διλημμάτων, της διαχρονικής σύγκρουσης ανάμεσα στη δικαιοσύνη και την ηθική.
Η Ηλέκτρα, μέλος της καταραμένης οικογένειας των Ατρειδών, μια γυναίκα παγιδευμένη σε αυτόν τον κύκλο αίματος και φρίκης, είναι κάτι περισσότερο από ένας τραγικός χαρακτήρας, αφού προσωποποιεί το δίλημμα ανάμεσα στην ανάγκη για δικαιοσύνη και την ηθική επιταγή της αποφυγής της βίας.
Η ερμηνεία της Λουκίας Μιχαλοπούλου ως Ηλέκτρα, ήταν ανατριχιαστική και στιβαρή, συγκινώντας το κοινό που παρακολουθούσε με προσήλωση, ενώ οι ερμηνείες της Ιωάννας Παππά ως Κλυταιμνήστρα και του Αναστάση Ροϊλού ως Ορέστη, υπήρξαν καθηλωτικές.
Η “Ηλέκτρα” του Δημήτρη Τάρλοου απέδειξε πως η αρχαία τραγωδία “επέστρεψε” στην Επίδαυρο, με το κοινό να χαρίζει ένα παρατεταμένο χειροκρότημα στους εξαιρετικοούς ηθοποιούς και στους συντελεστές της παράστασης, που υποκλίθηκαν μπροστά στους χιλιάδες θεατές.
