Μια φαινομενικά ανώδυνη οικογενειακή ιστορία με νεο-μπουλβάρ μοτίβα που καθώς εμβαθύνει στην πλοκή, εξελίσσεται σε οικογενειακό δράμα και τελικά κορυφώνεται αριστοτεχνικά σε μια τραγωδία-θρίλερ που λύτρωση δεν έχει. (…) Αυτό το υλικό αναλαμβάνει να διαχειριστεί η Ελενα Καρακούλη, στην πρώτη της σκηνοθετική απόπειρα. Σε μια ωραία ιδέα που υλοποιεί η σκηνογράφος Κλειώ Γκιζελή, εγκιβωτίζει τις ζωές των ηρώων της μέσα σε μια πλατφόρμα ζωής. Η σκηνοθεσία καλείται να ανταποκριθεί σε ένα παιχνίδι πολύ λεπτών ισορροπιών και αποχρώσεων που φωτίζεται αφενός μέσα από την έντονη αλληλεπίδραση των ηρώων και αφετέρου από το κούρδισμα μεταξύ των αλλεπάλληλων και σύντομων σκηνών. (…) Η χημεία μεταξύ των ερμηνευτών και η επί μέρους απόδοσή τους, τους φέρνει πολύ κοντά στην καρδιά του έργου, της ρεαλιστικής επιφάνειας αλλά και των συμβολισμών του. Ο Νίκος Ψαρράς είναι ο σύζυγος που ακροβατεί ανάμεσα στην ευθύνη του γάμου και στην ανεμελιά της νιότης. Συνάμα όμως είναι και ο άνθρωπος που μοιάζει να έχει χάσει τον υπαρξιακό προσανατολισμό του, βρίσκεται σε εσωτερική παραφορά και συνομιλεί ευθέως με τον Ιάσονα του Ευριπίδη. Η Μαρία Ζορμπά στηρίζεται στην έκφραση και στο μέτρο για να σκιαγραφήσει τη σύζυγο και τα «πρέπει» που τη συνοδεύουν. Η Στεφανία Γουλιώτη ζωντανεύει με ευελιξία μια σύγχρονη Μήδεια, έναν κόσμο ελευθερίας αλλά και απύθμενου σκοταδιού, ενώ με φυσική επάρκεια εμφανίζονται ο Χάρης Τζωρτζάκης και η Ηλιάνα Μαυρομάτη στους ρόλους του γιου και της κοπέλας του.
Στέλλα Χαραμή